Σε αυτό το σεμινάριο, θα μάθετε τι είναι ένας τύπος συστοιχίας του Excel, πώς να τον εισάγετε σωστά στα φύλλα εργασίας σας και πώς να χρησιμοποιείτε σταθερές συστοιχίας και συναρτήσεις συστοιχίας.

Οι τύποι συστοιχιών στο Excel είναι ένα εξαιρετικά ισχυρό εργαλείο και ένα από τα πιο δύσκολα στην εκμάθησή του. Ένας μόνο τύπος συστοιχίας μπορεί να εκτελέσει πολλαπλούς υπολογισμούς και να αντικαταστήσει χιλιάδες συνήθεις τύπους. Και παρόλα αυτά, το 90% των χρηστών δεν έχουν χρησιμοποιήσει ποτέ τις συναρτήσεις συστοιχιών στα φύλλα εργασίας τους, απλώς και μόνο επειδή φοβούνται να αρχίσουν να τις μαθαίνουν.

Πράγματι, οι τύποι συστοιχιών είναι μία από τις πιο μπερδεμένες λειτουργίες του Excel που πρέπει να μάθει κανείς. Στόχος αυτού του σεμιναρίου είναι να κάνει την καμπύλη εκμάθησης όσο το δυνατόν πιο εύκολη και ομαλή.

Τι είναι ένας πίνακας στο Excel;

Πριν ξεκινήσουμε με τις συναρτήσεις και τους τύπους συστοιχιών, ας καταλάβουμε τι σημαίνει ο όρος "συστοιχία". Ουσιαστικά, μια συστοιχία είναι μια συλλογή στοιχείων. Τα στοιχεία μπορεί να είναι κείμενο ή αριθμοί και μπορεί να βρίσκονται σε μία μόνο γραμμή ή στήλη ή σε πολλαπλές γραμμές και στήλες.

Για παράδειγμα, αν βάλετε την εβδομαδιαία λίστα με τα ψώνια σας σε μορφή πίνακα του Excel, θα έχει την εξής μορφή:

{"Γάλα", "Αυγά", "Βούτυρο", "Νιφάδες καλαμποκιού"}

Στη συνέχεια, αν επιλέξετε τα κελιά A1 έως D1, εισαγάγετε τον παραπάνω πίνακα με το σύμβολο ισότητας (=) στη γραμμή τύπων και πατήσετε CTRL + SHIFT + ENTER , θα έχετε το ακόλουθο αποτέλεσμα:

Αυτό που μόλις κάνατε είναι να δημιουργήσετε έναν μονοδιάστατο οριζόντιο πίνακα. Τίποτα τρομερό μέχρι στιγμής, σωστά;

Τι είναι ένας τύπος συστοιχίας στο Excel;

Η διαφορά μεταξύ ενός τύπου συστοιχίας και ενός κανονικού τύπου είναι ότι ένας τύπος συστοιχίας επεξεργάζεται πολλές τιμές αντί για μία μόνο. Με άλλα λόγια, ένας τύπος συστοιχίας στο Excel αξιολογεί όλες τις μεμονωμένες τιμές ενός πίνακα και εκτελεί πολλαπλούς υπολογισμούς σε ένα ή περισσότερα στοιχεία σύμφωνα με τις συνθήκες που εκφράζονται στον τύπο.

Ένας τύπος πίνακα δεν μπορεί μόνο να χειριστεί πολλές τιμές ταυτόχρονα, αλλά μπορεί επίσης να επιστρέψει πολλές τιμές ταυτόχρονα. Έτσι, τα αποτελέσματα που επιστρέφονται από έναν τύπο πίνακα είναι επίσης ένας πίνακας.

Οι τύποι συστοιχιών είναι διαθέσιμοι σε όλες τις εκδόσεις του Excel 2019, Excel 2016, Excel 2013, Excel 2010, Excel 2007 και χαμηλότερες.

Και τώρα, φαίνεται να είναι η κατάλληλη στιγμή για να δημιουργήσετε τον πρώτο σας τύπο πίνακα.

Απλό παράδειγμα τύπου συστοιχίας του Excel

Ας υποθέσουμε ότι έχετε κάποια είδη στη στήλη Β, τις τιμές τους στη στήλη Γ και θέλετε να υπολογίσετε το συνολικό ποσό όλων των πωλήσεων.

Φυσικά, τίποτα δεν σας εμποδίζει να υπολογίσετε πρώτα τα υποσύνολα σε κάθε γραμμή με κάτι τόσο απλό όσο το =B2*C2 και στη συνέχεια αθροίστε αυτές τις τιμές:

Ωστόσο, ένας τύπος συστοιχίας μπορεί να σας απαλλάξει από αυτές τις επιπλέον κινήσεις πλήκτρων, καθώς κάνει το Excel να αποθηκεύει τα ενδιάμεσα αποτελέσματα στη μνήμη και όχι σε μια πρόσθετη στήλη. Έτσι, το μόνο που χρειάζεται είναι ένας μόνο τύπος συστοιχίας και 2 γρήγορα βήματα:

1. Επιλέξτε ένα κενό κελί και εισαγάγετε σε αυτό τον ακόλουθο τύπο:

   =SUM(B2:B6*C2:C6)

2. Πατήστε τη συντόμευση πληκτρολογίου CTRL + SHIFT + ENTER για να ολοκληρώσετε τον τύπο του πίνακα.

   Μόλις το κάνετε αυτό, το Microsoft Excel περιβάλλει τον τύπο με {καμπύλες αγκύλες}, η οποία αποτελεί οπτική ένδειξη ενός τύπου συστοιχίας.

   Αυτό που κάνει ο τύπος είναι να πολλαπλασιάσει τις τιμές σε κάθε μεμονωμένη γραμμή του καθορισμένου πίνακα (κελιά B2 έως C6), να προσθέσει τα επιμέρους αθροίσματα και να δώσει το μεγάλο σύνολο:

   

Αυτό το απλό παράδειγμα δείχνει πόσο ισχυρός μπορεί να είναι ένας τύπος πίνακα. Όταν εργάζεστε με εκατοντάδες και χιλιάδες σειρές δεδομένων, σκεφτείτε πόσο χρόνο μπορείτε να εξοικονομήσετε εισάγοντας έναν τύπο πίνακα σε ένα μόνο κελί.

Γιατί να χρησιμοποιείτε τύπους συστοιχιών στο Excel;

Οι τύποι συστοιχιών του Excel είναι το πιο εύχρηστο εργαλείο για την εκτέλεση περίπλοκων υπολογισμών και την εκτέλεση σύνθετων εργασιών. Ένας μόνο τύπος συστοιχίας μπορεί να αντικαταστήσει κυριολεκτικά εκατοντάδες συνήθεις τύπους. Οι τύποι συστοιχιών είναι πολύ καλοί για εργασίες όπως:

• Άθροισμα αριθμών που πληρούν ορισμένες προϋποθέσεις, για παράδειγμα άθροισμα Ν μεγαλύτερων ή μικρότερων τιμών σε ένα εύρος τιμών.
• Αθροίστε κάθε άλλη γραμμή ή κάθε Ν-οστή γραμμή ή στήλη, όπως φαίνεται σε αυτό το παράδειγμα.
• Μετρήστε τον αριθμό όλων ή ορισμένων χαρακτήρων σε ένα καθορισμένο εύρος. Ακολουθεί ένας τύπος πίνακα που μετρά όλους τους χαρακτήρες και ένας άλλος που μετρά όλους τους συγκεκριμένους χαρακτήρες.

Πώς να εισαγάγετε τύπο συστοιχίας στο Excel (Ctrl + Shift + Enter)

Όπως ήδη γνωρίζετε, ο συνδυασμός των 3 πλήκτρων CTRL + SHIFT + ENTER είναι ένα μαγικό άγγιγμα που μετατρέπει έναν κανονικό τύπο σε τύπο πίνακα.

Κατά την εισαγωγή ενός τύπου συστοιχίας στο Excel, υπάρχουν 4 σημαντικά πράγματα που πρέπει να έχετε κατά νου:

1. Μόλις ολοκληρώσετε την πληκτρολόγηση του τύπου και πατήσετε ταυτόχρονα τα πλήκτρα CTRL SHIFT ENTER, το Excel περικλείει αυτόματα τον τύπο μεταξύ {αυγών αγκυλών}. Όταν επιλέγετε ένα τέτοιο κελί (ή κελιά), μπορείτε να δείτε τις αγκύλες στη γραμμή τύπων, γεγονός που σας δίνει μια ένδειξη ότι εκεί υπάρχει ένας τύπος συστοιχίας.
2. Η χειροκίνητη πληκτρολόγηση των αγκύλων γύρω από έναν τύπο δεν θα λειτουργήσει. Πρέπει να πατήσετε τη συντόμευση Ctrl+Shift+Enter για να ολοκληρώσετε έναν τύπο συστοιχίας.
3. Κάθε φορά που επεξεργάζεστε έναν τύπο συστοιχίας, οι αγκύλες εξαφανίζονται και πρέπει να πατήσετε ξανά Ctrl+Shift+Enter για να αποθηκεύσετε τις αλλαγές.
4. Αν ξεχάσετε να πατήσετε Ctrl+Shift+Enter, ο τύπος σας θα συμπεριφέρεται όπως ένας συνηθισμένος τύπος και θα επεξεργάζεται μόνο την πρώτη τιμή (ή τις πρώτες τιμές) στον (στους) καθορισμένο(-ους) πίνακα(-ους).

Επειδή όλοι οι τύποι συστοιχιών του Excel απαιτούν το πάτημα των πλήκτρων Ctrl + Shift + Enter, μερικές φορές ονομάζονται Τύποι CSE .

Χρησιμοποιήστε το πλήκτρο F9 για να αξιολογήσετε τμήματα ενός τύπου πίνακα

Όταν εργάζεστε με τύπους συστοιχιών στο Excel, μπορείτε να παρατηρήσετε πώς υπολογίζουν και αποθηκεύουν τα στοιχεία τους (εσωτερικές συστοιχίες) για να εμφανίσουν το τελικό αποτέλεσμα που βλέπετε σε ένα κελί. Για να το κάνετε αυτό, επιλέξτε ένα ή περισσότερα ορίσματα μέσα στις παρενθέσεις μιας συνάρτησης και, στη συνέχεια, πατήστε το πλήκτρο F9. Για να βγείτε από τη λειτουργία αξιολόγησης τύπων, πατήστε το πλήκτρο Esc.

Στο παραπάνω παράδειγμα, για να δείτε τα επιμέρους αθροίσματα όλων των προϊόντων, επιλέγετε B2:B6*C2:C6, πατάτε F9 και λαμβάνετε το ακόλουθο αποτέλεσμα.

Σημείωση. Παρακαλούμε προσέξτε ότι πρέπει να επιλέξετε κάποιο μέρος του τύπου πριν πατήσετε το πλήκτρο F9, διαφορετικά το πλήκτρο F9 απλώς θα αντικαταστήσει τον τύπο σας με την/τις υπολογισμένη/ες τιμή/ες.

Τύποι συστοιχιών ενός και πολλών κελιών στο Excel

Ο τύπος συστοιχίας του Excel μπορεί να επιστρέψει ένα αποτέλεσμα σε ένα μόνο κελί ή σε πολλά κελιά. Ένας τύπος συστοιχίας που εισάγεται σε μια περιοχή κελιών ονομάζεται τύπος πολλαπλών κελιών Ένας τύπος πίνακα που βρίσκεται σε ένα μόνο κελί ονομάζεται φόρμουλα ενός κυττάρου .

Υπάρχουν μερικές συναρτήσεις συστοιχιών του Excel που έχουν σχεδιαστεί για να επιστρέφουν πίνακες πολλαπλών κελιών, για παράδειγμα TRANSPOSE, TREND, FREQUENCY, LINEST, κ.λπ.

Άλλες συναρτήσεις, όπως οι SUM, AVERAGE, AGGREGATE, MAX, MIN, μπορούν να υπολογίζουν εκφράσεις πίνακα όταν εισάγονται σε ένα μόνο κελί χρησιμοποιώντας Ctrl + Shift + Enter .

Τα ακόλουθα παραδείγματα δείχνουν πώς να χρησιμοποιείτε έναν τύπο πίνακα ενός και πολλών κελιών.

Παράδειγμα 1. Τύπος συστοιχίας ενός κυττάρου

Ας υποθέσουμε ότι έχετε δύο στήλες με τον αριθμό των ειδών που πωλήθηκαν σε 2 διαφορετικούς μήνες, ας πούμε τις στήλες Β και Γ, και θέλετε να βρείτε τη μέγιστη αύξηση των πωλήσεων.

Κανονικά, θα προσθέτατε μια πρόσθετη στήλη, ας πούμε τη στήλη D, που υπολογίζει τη μεταβολή των πωλήσεων για κάθε προϊόν χρησιμοποιώντας έναν τύπο όπως =C2-B2 , και στη συνέχεια να βρείτε τη μέγιστη τιμή σε αυτή την πρόσθετη στήλη =MAX(D:D) .

Ένας τύπος συστοιχίας δεν χρειάζεται πρόσθετη στήλη, καθώς αποθηκεύει τέλεια τα ενδιάμεσα αποτελέσματα στη μνήμη. Έτσι, απλώς εισάγετε τον ακόλουθο τύπο και πατάτε Ctrl + Shift + Enter :

=MAX(C2:C6-B2:B6)

Παράδειγμα 2. Τύπος πίνακα πολλαπλών κελιών στο Excel

Στο προηγούμενο παράδειγμα SUM, ας υποθέσουμε ότι πρέπει να πληρώσετε 10% φόρο από κάθε πώληση και θέλετε να υπολογίσετε το ποσό του φόρου για κάθε προϊόν με έναν τύπο.

Επιλέξτε την περιοχή κενών κελιών, ας πούμε D2:D6, και εισαγάγετε τον ακόλουθο τύπο στη γραμμή τύπων:

=B2:B6 * C2:C6 * 0,1

Μόλις πατήσετε Ctrl + Shift + Enter , το Excel θα τοποθετήσει μια περίπτωση του τύπου της συστοιχίας σας σε κάθε κελί της επιλεγμένης περιοχής και θα έχετε το ακόλουθο αποτέλεσμα:

Παράδειγμα 3. Χρήση μιας συνάρτησης πίνακα του Excel για την επιστροφή ενός πίνακα πολλαπλών κελιών

Όπως έχει ήδη αναφερθεί, το Microsoft Excel παρέχει μερικές λεγόμενες "συναρτήσεις πίνακα" που είναι ειδικά σχεδιασμένες για να λειτουργούν με πίνακες πολλαπλών κελιών. Η TRANSPOSE είναι μια από αυτές τις συναρτήσεις και θα τη χρησιμοποιήσουμε για να μεταθέσουμε τον παραπάνω πίνακα, δηλαδή να μετατρέψουμε γραμμές σε στήλες.

1. Επιλέξτε μια κενή περιοχή κελιών όπου θέλετε να εξάγετε τον μετατοπισμένο πίνακα. Δεδομένου ότι μετατρέπουμε γραμμές σε στήλες, βεβαιωθείτε ότι επιλέγετε τον ίδιο αριθμό γραμμών και στηλών με τον αριθμό των στηλών και των γραμμών του πηγαίου σας πίνακα, αντίστοιχα. Σε αυτό το παράδειγμα, επιλέγουμε 6 στήλες και 4 γραμμές.
2. Πατήστε F2 για να εισέλθετε στη λειτουργία επεξεργασίας.
3. Εισάγετε τον τύπο και πατήστε Ctrl + Shift + Enter .

Στο παράδειγμά μας, ο τύπος είναι:

=TRANSPOSE($A$1:$D$6)

Το αποτέλεσμα θα μοιάζει με αυτό:

Με αυτόν τον τρόπο χρησιμοποιείτε το TRANSPOSE ως τύπο συστοιχίας CSE στο Excel 2019 και σε προηγούμενες εκδόσεις. Στο Dynamic Array Excel, αυτό λειτουργεί επίσης ως κανονικός τύπος. Για να μάθετε άλλους τρόπους αντιμετάθεσης στο Excel, ανατρέξτε σε αυτό το σεμινάριο: Πώς να αλλάζετε στήλες και γραμμές στο Excel.

Πώς να εργάζεστε με τύπους συστοιχιών πολλαπλών κελιών

Όταν εργάζεστε με τύπους συστοιχιών πολλαπλών κελιών στο Excel, φροντίστε να ακολουθείτε αυτούς τους κανόνες για να έχετε τα σωστά αποτελέσματα:

1. Επιλέξτε την περιοχή κελιών όπου θέλετε να εξάγετε τα αποτελέσματα. πριν από το εισάγοντας τον τύπο.
2. Προς delete έναν τύπο συστοιχίας πολλών κελιών, είτε επιλέξτε όλα τα κελιά που τον περιέχουν και πατήστε DELETE , είτε επιλέξτε ολόκληρο τον τύπο στη γραμμή τύπων, πατήστε DELETE , και στη συνέχεια πατήστε Ctrl + Shift + Enter .
3. Δεν μπορείτε να επεξεργαστείτε ή να μετακινήσετε τα περιεχόμενα ενός μεμονωμένου κελιού σε έναν τύπο συστοιχίας, ούτε μπορείτε να εισαγάγετε νέα κελιά ή να διαγράψετε υπάρχοντα κελιά από έναν τύπο συστοιχίας πολλαπλών κελιών. Κάθε φορά που προσπαθείτε να το κάνετε αυτό, το Microsoft Excel θα εμφανίσει την προειδοποίηση " Δεν μπορείτε να αλλάξετε μέρος ενός πίνακα ".
4. Προς συρρίκνωση έναν τύπο συστοιχίας, δηλαδή για να τον εφαρμόσετε σε λιγότερα κελιά, πρέπει πρώτα να διαγράψετε τον υπάρχοντα τύπο και στη συνέχεια να εισαγάγετε έναν νέο.
5. Προς επεκτείνετε το έναν τύπο συστοιχίας, δηλαδή να τον εφαρμόσετε σε περισσότερα κελιά, επιλέξτε όλα τα κελιά που περιέχουν τον τρέχοντα τύπο καθώς και τα κενά κελιά όπου θέλετε να τον έχετε, πατήστε F2 για να μεταβείτε στη λειτουργία επεξεργασίας, προσαρμόστε τις αναφορές στον τύπο και πατήστε Ctrl + Shift + Enter για να τον ενημερώσετε.
6. Δεν μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τύπους συστοιχιών πολλαπλών κελιών σε πίνακες του Excel.
7. Θα πρέπει να εισαγάγετε έναν τύπο συστοιχίας πολλαπλών κελιών σε μια περιοχή κελιών του ίδιου μεγέθους με την προκύπτουσα συστοιχία που επιστρέφει ο τύπος. Εάν ο τύπος συστοιχίας του Excel παράγει μια συστοιχία μεγαλύτερη από την επιλεγμένη περιοχή, οι πλεονάζουσες τιμές δεν θα εμφανιστούν στο φύλλο εργασίας. Εάν μια συστοιχία που επιστρέφει ο τύπος είναι μικρότερη από την επιλεγμένη περιοχή, θα εμφανιστούν σφάλματα #N/A σε επιπλέον κελιά.

Εάν ο τύπος σας μπορεί να επιστρέψει έναν πίνακα με μεταβλητό αριθμό στοιχείων, εισαγάγετε τον σε ένα εύρος ίσο ή μεγαλύτερο από τον μέγιστο πίνακα που επιστρέφει ο τύπος και τυλίξτε τον τύπο σας στη συνάρτηση IFERROR, όπως φαίνεται σε αυτό το παράδειγμα.

Σταθερές συστοιχιών του Excel

Στο Microsoft Excel, μια σταθερά πίνακα είναι απλώς ένα σύνολο στατικών τιμών. Αυτές οι τιμές δεν αλλάζουν ποτέ όταν αντιγράφετε έναν τύπο σε άλλα κελιά ή τιμές.

Είδατε ήδη ένα παράδειγμα ενός σταθερού πίνακα που δημιουργήθηκε από μια λίστα παντοπωλείων στην αρχή αυτού του σεμιναρίου. Τώρα, ας δούμε τι άλλοι τύποι πίνακα υπάρχουν και πώς τους δημιουργείτε.

Υπάρχουν 3 τύποι σταθερών συστοιχιών:

1. Σταθερή οριζόντια διάταξη

Μια σταθερά οριζόντιου πίνακα βρίσκεται σε μια γραμμή. Για να δημιουργήσετε μια σταθερά πίνακα γραμμής, πληκτρολογήστε τις τιμές χωρισμένες με κόμμα και στη συνέχεια κλείστε τις σε αγκύλες, για παράδειγμα {1,2,3,4}.

Σημείωση. Όταν δημιουργείτε μια σταθερά πίνακα, θα πρέπει να πληκτρολογείτε τις αγκύλες ανοίγματος και κλεισίματος χειροκίνητα.

Για να εισαγάγετε μια οριζόντια σειρά σε ένα υπολογιστικό φύλλο, επιλέξτε τον αντίστοιχο αριθμό κενών κελιών σε μια γραμμή, πληκτρολογήστε τον τύπο ={1,2,3,4} στη γραμμή τύπων και πατήστε Ctrl + Shift + Enter . Το αποτέλεσμα θα είναι παρόμοιο με αυτό:

Όπως βλέπετε στο στιγμιότυπο οθόνης, το Excel τυλίγει μια σταθερά πίνακα σε ένα άλλο σύνολο αγκύλων, ακριβώς όπως κάνει όταν εισάγετε έναν τύπο πίνακα.

2. Σταθερά κάθετης συστοιχίας

Μια κάθετη σταθερά πίνακα βρίσκεται σε μια στήλη. Τη δημιουργείτε με τον ίδιο τρόπο όπως έναν οριζόντιο πίνακα με τη μόνη διαφορά ότι οριοθετείτε τα στοιχεία με άνω και κάτω τελεία, για παράδειγμα:

={11; 22; 33; 44}

3. Σταθερά δισδιάστατου πίνακα

Για να δημιουργήσετε έναν δισδιάστατο πίνακα, διαχωρίζετε κάθε γραμμή με άνω τελεία και κάθε στήλη δεδομένων με κόμμα.

={"a", "b", "c"; 1, 2, 3}

Εργασία με σταθερές συστοιχιών του Excel

Οι σταθερές συστοιχίας είναι ένας από τους ακρογωνιαίους λίθους ενός τύπου συστοιχίας του Excel. Οι παρακάτω πληροφορίες και συμβουλές μπορεί να σας βοηθήσουν να τις χρησιμοποιήσετε με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο.

1. Στοιχεία μιας σταθεράς πίνακα

   Μια σταθερά πίνακα μπορεί να περιέχει αριθμούς, τιμές κειμένου, Booleans (TRUE και FALSE) και τιμές σφάλματος, χωρισμένες με κόμμα ή άνω και κάτω τελεία.

   Μπορείτε να εισαγάγετε μια αριθμητική τιμή ως ακέραιο αριθμό, δεκαδικό αριθμό ή σε επιστημονική σημειογραφία. Εάν χρησιμοποιείτε τιμές κειμένου, θα πρέπει να περιβάλλονται από διπλά εισαγωγικά (") όπως σε κάθε τύπο του Excel.

   Μια σταθερά πίνακα δεν μπορεί να περιλαμβάνει άλλους πίνακες, αναφορές κελιών, περιοχές, ημερομηνίες, καθορισμένα ονόματα, τύπους ή συναρτήσεις.

2. Ονοματοδοσία σταθερών συστοιχιών

   Για να διευκολύνετε τη χρήση μιας σταθεράς πίνακα, δώστε της ένα όνομα:

   • Μεταβείτε στο Καρτέλα Formulas> Καθορισμένα ονόματα ομάδα και κάντε κλικ στο Ορισμός ονόματος Εναλλακτικά, πατήστε Ctrl + F3 και κάντε κλικ στο Νέο .
   • Πληκτρολογήστε το όνομα στο πεδίο Όνομα
   • Στο Αναφέρεται σε πληκτρολογήστε τα στοιχεία της σταθεράς του πίνακα σας που περιβάλλεται από αγκύλες με το προηγούμενο σύμβολο ισότητας (=). Για παράδειγμα:

     ={"Su", "Mo", "Tu", "We", "Th", "Fr", "Sa"}

     

   • Κάντε κλικ στο κουμπί OK για να αποθηκεύσετε τη συστοιχία με το όνομά σας και να κλείσετε το παράθυρο.

   Για να εισαγάγετε τη σταθερά της ονομαστικής συστοιχίας σε ένα φύλλο, επιλέξτε τόσα κελιά σε μια γραμμή ή στήλη όσα είναι τα στοιχεία της συστοιχίας σας, πληκτρολογήστε το όνομα της συστοιχίας στη γραμμή τύπων πριν από το σύμβολο = και πατήστε Ctrl + Shift + Enter .

   Το αποτέλεσμα θα πρέπει να μοιάζει με αυτό:

   

3. Πρόληψη σφαλμάτων

   Εάν η σταθερά της συστοιχίας σας δεν λειτουργεί σωστά, ελέγξτε για τα ακόλουθα προβλήματα:

   • Οριοθετήστε τα στοιχεία της σταθεράς του πίνακα σας με τον κατάλληλο χαρακτήρα - κόμμα στις οριζόντιες σταθερές πίνακα και άνω τελεία στις κάθετες.
   • Επιλέξατε ένα εύρος κελιών που αντιστοιχεί ακριβώς στον αριθμό των στοιχείων της σταθεράς του πίνακα σας. Αν επιλέξετε περισσότερα κελιά, κάθε επιπλέον κελί θα έχει το σφάλμα #N/A. Αν επιλέξετε λιγότερα κελιά, θα εισαχθεί μόνο ένα μέρος του πίνακα.

Χρήση σταθερών συστοιχίας σε τύπους του Excel

Τώρα που είστε εξοικειωμένοι με την έννοια των σταθερών πινάκων, ας δούμε πώς μπορείτε να χρησιμοποιήσετε πληροφοριακούς τύπους πινάκων για την επίλυση των πρακτικών σας εργασιών.

Παράδειγμα 1. Άθροισμα N μεγαλύτερων/μικρότερων αριθμών σε μια περιοχή

Ξεκινάτε δημιουργώντας μια κάθετη σταθερά πίνακα που περιέχει τόσους αριθμούς όσους θέλετε να αθροίσετε. Για παράδειγμα, αν θέλετε να αθροίσετε τους 3 μικρότερους ή μεγαλύτερους αριθμούς σε μια περιοχή, η σταθερά πίνακα είναι {1,2,3}.

Στη συνέχεια, παίρνετε είτε τη συνάρτηση LARGE είτε τη συνάρτηση SMALL, καθορίζετε ολόκληρη την περιοχή των κελιών στην πρώτη παράμετρο και συμπεριλαμβάνετε τη σταθερά του πίνακα στη δεύτερη. Τέλος, την ενσωματώνετε στη συνάρτηση SUM, ως εξής:

Αθροίστε τους 3 μεγαλύτερους αριθμούς: =SUM(LARGE(range, {1,2,3}))

Αθροίστε τους 3 μικρότερους αριθμούς: =SUM(SMALL(range, {1,2,3}))

Μην ξεχάσετε να πατήσετε Ctrl + Shift + Enter, αφού εισάγετε έναν τύπο πίνακα, και θα έχετε το ακόλουθο αποτέλεσμα:

Με παρόμοιο τρόπο, μπορείτε να υπολογίσετε το μέσο όρο των Ν μικρότερων ή μεγαλύτερων τιμών σε ένα εύρος τιμών:

Μέσος όρος των 3 πρώτων αριθμών: =AVERAGE(LARGE(range, {1,2,3}))

Μέσος όρος των 3 χαμηλότερων αριθμών: =AVERAGE(SMALL(range, {1,2,3}))

Παράδειγμα 2. Τύπος συστοιχίας για την καταμέτρηση κελιών με πολλαπλές συνθήκες

Ας υποθέσουμε ότι έχετε έναν κατάλογο παραγγελιών και θέλετε να μάθετε πόσες φορές ένας συγκεκριμένος πωλητής έχει πουλήσει συγκεκριμένα προϊόντα.

Ο ευκολότερος τρόπος θα ήταν η χρήση ενός τύπου COUNTIFS με πολλαπλές συνθήκες. Ωστόσο, αν θέλετε να συμπεριλάβετε πολλά προϊόντα, ο τύπος COUNTIFS μπορεί να γίνει πολύ μεγάλος σε μέγεθος. Για να τον κάνετε πιο συμπαγή, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τον τύπο COUNTIFS μαζί με τον τύπο SUM και να συμπεριλάβετε μια σταθερά πίνακα σε ένα ή περισσότερα ορίσματα, για παράδειγμα:

=SUM(COUNTIFS(range1, "criteria1", range2, {"criteria1", "criteria2"}))

Ο πραγματικός τύπος μπορεί να έχει ως εξής:

=SUM(COUNTIFS(B2:B9, "sally", C2:C9, {"μήλα", "λεμόνια"}))

Ο πίνακας του δείγματός μας αποτελείται από δύο μόνο στοιχεία, καθώς ο στόχος είναι να επιδείξουμε την προσέγγιση. Στους πραγματικούς τύπους των πινάκων σας, μπορείτε να συμπεριλάβετε όσα στοιχεία απαιτεί η επιχειρησιακή σας λογική, με την προϋπόθεση ότι το συνολικό μήκος του τύπου δεν υπερβαίνει τους 8.192 χαρακτήρες στο Excel 2019 - 2007 (1.024 χαρακτήρες στο Excel 2003 και νεότερα) και ότι ο υπολογιστής σας είναι αρκετά ισχυρός για να επεξεργάζεται μεγάλους πίνακες.δείτε τους περιορισμούς των τύπων συστοιχιών για περισσότερες λεπτομέρειες.

Και εδώ είναι ένα προηγμένο παράδειγμα τύπου πίνακα που βρίσκει το άθροισμα όλων των τιμών που ταιριάζουν σε έναν πίνακα: SUM και VLOOKUP με μια σταθερά πίνακα.

Τελεστές AND και OR σε τύπους συστοιχιών του Excel

Ένας τελεστής συστοιχίας λέει στον τύπο πώς θέλετε να επεξεργαστείτε τους πίνακες - χρησιμοποιώντας τη λογική AND ή OR.

• Ο τελεστής AND είναι ο αστερίσκος (*) που είναι το σύμβολο του πολλαπλασιασμού. Δίνει εντολή στο Excel να επιστρέψει TRUE αν ΟΛΕΣ οι συνθήκες αποτιμηθούν σε TRUE.
• Ο τελεστής OR είναι το σύμβολο συν (+). Επιστρέφει TRUE αν ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ από τις συνθήκες μιας δεδομένης έκφρασης αξιολογείται ως TRUE.

Τύπος συστοιχίας με τον τελεστή AND

Σε αυτό το παράδειγμα, βρίσκουμε το άθροισμα των πωλήσεων όπου ο πωλητής είναι Mike ΚΑΙ το προϊόν είναι Μήλα :

=SUM((A2:A9="Mike") * (B2:B9="Apples") * (C2:C9))

Ή

=SUM(IF(((A2:A9="Mike") * (B2:B9="Apples")), (C2:C9)))

Τεχνικά, αυτός ο τύπος πολλαπλασιάζει τα στοιχεία των τριών πινάκων στις ίδιες θέσεις. Οι δύο πρώτοι πίνακες αντιπροσωπεύονται από τις τιμές TRUE και FALSE που είναι τα αποτελέσματα της σύγκρισης A2:A9 με Mike" και B2:B9 με "Apples". Ο τρίτος πίνακας περιέχει τους αριθμούς πωλήσεων από το εύρος C2:C9. Όπως κάθε μαθηματική πράξη, ο πολλαπλασιασμός μετατρέπει τα TRUE και FALSE σε 1 και 0, αντίστοιχα. Και επειδήο πολλαπλασιασμός με το 0 δίνει πάντα μηδέν, ο πίνακας που προκύπτει έχει 0 όταν δεν πληρούνται μία ή και οι δύο συνθήκες. Αν πληρούνται και οι δύο συνθήκες, το αντίστοιχο στοιχείο από τον τρίτο πίνακα μπαίνει στον τελικό πίνακα (π.χ. 1*1*C2 = 10). Έτσι, το αποτέλεσμα του πολλαπλασιασμού είναι αυτός ο πίνακας: {10;0;0;0;30;0;0;0;0;0;0}. Τέλος, η συνάρτηση SUM αθροίζει τα στοιχεία του πίνακα και επιστρέφει αποτέλεσμα 40.

Τύπος συστοιχίας του Excel με τον τελεστή OR

Ο ακόλουθος τύπος πίνακα με τον τελεστή OR (+) αθροίζει όλες τις πωλήσεις στις οποίες ο πωλητής είναι Mike OR το προϊόν είναι Μήλα:

=SUM(IF(((A2:A9="Mike") + (B2:B9="Apples")), (C2:C9))))

Σε αυτόν τον τύπο, προσθέτετε τα στοιχεία των δύο πρώτων πινάκων (που είναι οι συνθήκες που θέλετε να ελέγξετε) και παίρνετε TRUE (>0) εάν τουλάχιστον μία συνθήκη αξιολογείται ως TRUE- FALSE (0) όταν όλες οι συνθήκες αξιολογούνται ως FALSE. Στη συνέχεια, η IF ελέγχει εάν το αποτέλεσμα της πρόσθεσης είναι μεγαλύτερο από 0, και εάν είναι, η SUM προσθέτει ένα αντίστοιχο στοιχείο του τρίτου πίνακα (C2:C9).

Συμβουλή. Στις σύγχρονες εκδόσεις του Excel, δεν χρειάζεται να χρησιμοποιείτε τύπο πίνακα για τέτοιου είδους εργασίες - ένας απλός τύπος SUMIFS τις χειρίζεται τέλεια. Παρ' όλα αυτά, οι τελεστές AND και OR σε τύπους πίνακα μπορεί να αποδειχθούν χρήσιμοι σε πιο σύνθετα σενάρια, πόσο μάλλον σε μια πολύ καλή γυμναστική του μυαλού : )

Διπλός μοναδιαίος τελεστής σε τύπους συστοιχιών του Excel

Αν έχετε δουλέψει ποτέ με τύπους συστοιχιών στο Excel, το πιθανότερο είναι να έχετε συναντήσει μερικούς που περιέχουν μια διπλή παύλα (--) και μπορεί να αναρωτηθήκατε για ποιο λόγο χρησιμοποιείται.

Μια διπλή παύλα, η οποία τεχνικά ονομάζεται διπλός μοναδιαίος τελεστής, χρησιμοποιείται για τη μετατροπή μη αριθμητικών τιμών Boolean (TRUE / FALSE) που επιστρέφονται από ορισμένες εκφράσεις σε 1 και 0 που μπορεί να κατανοήσει μια συνάρτηση πίνακα.

Το ακόλουθο παράδειγμα ελπίζουμε ότι θα κάνει τα πράγματα πιο κατανοητά. Ας υποθέσουμε ότι έχετε μια λίστα ημερομηνιών στη στήλη Α και θέλετε να μάθετε πόσες ημερομηνίες εμφανίζονται τον Ιανουάριο, ανεξάρτητα από το έτος.

Η ακόλουθη φόρμουλα θα λειτουργήσει άψογα:

=SUM(--(MONTH(A2:A10)=1))

Δεδομένου ότι πρόκειται για τύπο συστοιχίας του Excel, θυμηθείτε να πατήσετε Ctrl + Shift + Enter για να τον ολοκληρώσετε.

Αν σας ενδιαφέρει κάποιος άλλος μήνας, αντικαταστήστε το 1 με έναν αντίστοιχο αριθμό. Για παράδειγμα, το 2 σημαίνει Φεβρουάριος, το 3 σημαίνει Μάρτιος κ.ο.κ. Για να κάνετε τον τύπο πιο ευέλικτο, μπορείτε να καθορίσετε τον αριθμό του μήνα σε κάποιο κελί, όπως φαίνεται στο στιγμιότυπο οθόνης:

Και τώρα, ας αναλύσουμε πώς λειτουργεί αυτός ο τύπος πίνακα. Η συνάρτηση MONTH επιστρέφει τον μήνα κάθε ημερομηνίας στα κελιά A2 έως A10 που αντιπροσωπεύεται από έναν αύξοντα αριθμό, ο οποίος παράγει τον πίνακα {2;1;4;2;12;1;2;12;1}.

Μετά από αυτό, κάθε στοιχείο του πίνακα συγκρίνεται με την τιμή στο κελί D1, η οποία είναι ο αριθμός 1 σε αυτό το παράδειγμα. Το αποτέλεσμα αυτής της σύγκρισης είναι ένας πίνακας με τις τιμές Boolean TRUE και FALSE. Όπως θυμάστε, μπορείτε να επιλέξετε ένα συγκεκριμένο τμήμα ενός τύπου πίνακα και να πατήσετε F9 για να δείτε τι αντιστοιχεί σε αυτό το τμήμα:

Τέλος, πρέπει να μετατρέψετε αυτές τις τιμές Boolean σε 1 και 0 που να μπορεί να καταλάβει η συνάρτηση SUM. Και γι' αυτό χρειάζεται ο διπλός μοναδιαίος τελεστής. Ο πρώτος μοναδιαίος τελεστής εξαναγκάζει τις τιμές TRUE/FALSE σε -1/0, αντίστοιχα. Ο δεύτερος μοναδιαίος τελεστής αναιρεί τις τιμές, δηλαδή αντιστρέφει το πρόσημο, μετατρέποντάς τες σε +1 και 0, τις οποίες οι περισσότερες συναρτήσεις του Excel μπορούν να καταλάβουν και να εργαστούν με αυτές. Αν αφαιρέσετε τον διπλό μοναδιαίο τελεστήαπό τον παραπάνω τύπο, δεν θα λειτουργήσει.

Ελπίζω αυτό το σύντομο σεμινάριο να αποδείχθηκε χρήσιμο στο δρόμο σας προς την κατάκτηση των τύπων των πινάκων του Excel. Την επόμενη εβδομάδα, θα συνεχίσουμε με τους πίνακες του Excel εστιάζοντας σε παραδείγματα προηγμένων τύπων. Παρακαλούμε μείνετε συντονισμένοι και σας ευχαριστώ για την ανάγνωση!