Jak odejmować w Excelu: komórki, kolumny, procenty, daty i godziny

  • Udostępnij To
Michael Brown

Tutorial pokazuje jak wykonać odejmowanie w Excelu za pomocą znaku minus i funkcji SUM. Dowiesz się również jak odejmować komórki, całe kolumny, macierze i listy.

Odejmowanie to jedna z czterech podstawowych operacji arytmetycznych, a każdy uczeń szkoły podstawowej wie, że aby odjąć jedną liczbę od drugiej, używa się znaku minus. Ta stara dobra metoda działa również w Excelu. Jakie rzeczy możesz odejmować w swoich arkuszach? Po prostu dowolne rzeczy: liczby, procenty, dni, miesiące, godziny, minuty i sekundy. Możesz nawet odejmować macierze, ciągi tekstowe i listy.A teraz, pozwólprzyjrzyj się, jak możesz to wszystko zrobić.

    Formuła odejmowania w Excelu (formuła minus)

    Dla jasności, funkcja SUBTRACT w Excelu nie istnieje. Aby wykonać prostą operację odejmowania, używasz funkcji znak minus (-).

    Podstawowa formuła odejmowania w Excelu jest tak prosta jak:

    = liczba1 - liczba2

    Na przykład, aby odjąć 10 od 100, napisz poniższe równanie i otrzymaj 90 jako wynik:

    =100-10

    Aby wprowadzić formułę do arkusza, wykonaj następujące czynności:

    1. W komórce, w której ma się pojawić wynik, wpisz znak równości ( = ).
    2. Wpisz pierwszą liczbę, po której następuje znak minus, a następnie drugą liczbę.
    3. Uzupełnij formułę, naciskając klawisz Enter.

    Podobnie jak w matematyce, w ramach jednej formuły można wykonać więcej niż jedną operację arytmetyczną.

    Na przykład, aby odjąć kilka liczb od 100, wpisz wszystkie te liczby oddzielone znakiem minus:

    =100-10-20-30

    Aby wskazać, która część formuły powinna być obliczona jako pierwsza, użyj nawiasów. Na przykład:

    =(100-10)/(80-20)

    Poniższy zrzut ekranu pokazuje jeszcze kilka formuł do odejmowania liczb w Excelu:

    Jak odejmować komórki w programie Excel

    Aby odjąć jedną komórkę od drugiej, również używasz formuły minus, ale zamiast rzeczywistych liczb podajesz odwołania do komórek:

    = komórka_1 - komórka_2

    Na przykład, aby odjąć liczbę w B2 od liczby w A2, użyj tego wzoru:

    =A2-B2

    Niekoniecznie musisz ręcznie wpisywać odwołania do komórek, możesz szybko dodać je do formuły, wybierając odpowiednie komórki.Oto jak:

    1. W komórce, w której chcesz wyprowadzić różnicę, wpisz znak równości (=), aby rozpocząć formułę.
    2. Kliknij komórkę zawierającą minuendę (liczbę, od której ma być odjęta inna liczba). Jej odwołanie zostanie dodane do formuły automatycznie (A2).
    3. Wpisz znak minus (-).
    4. Kliknij komórkę zawierającą subtrójkąt (liczbę, która ma być odejmowana), aby dodać jej odwołanie do formuły (B2).
    5. Naciśnij klawisz Enter, aby zakończyć formułę.

    I będziesz miał wynik podobny do tego:

    Jak odjąć wiele komórek od jednej komórki w programie Excel

    Aby odjąć wiele komórek od tej samej komórki, możesz użyć dowolnej z następujących metod.

    Metoda 1. znak minus

    Wystarczy wpisać kilka odwołań do komórek oddzielonych znakiem minus, tak jak to zrobiliśmy przy odejmowaniu wielu liczb.

    Na przykład, aby odjąć komórki B2:B6 od B1, skonstruuj formułę w ten sposób:

    =B1-B2-B3-B4-B5-B6

    Metoda 2. Funkcja SUM

    Aby formuła była bardziej zwarta, zsumuj sumy cząstkowe (B2:B6) za pomocą funkcji SUM, a następnie odejmij tę sumę od minudu (B1):

    =B1-SUM(B2:B6)

    Metoda 3. Sumowanie liczb ujemnych

    Jak być może pamiętasz z kursu matematyki, odejmowanie liczby ujemnej jest takie samo jak jej dodawanie. Zatem spraw, aby wszystkie liczby, które chcesz odjąć, były ujemne (w tym celu po prostu wpisz znak minus przed liczbą), a następnie użyj funkcji SUM, aby zsumować liczby ujemne:

    =SUM(B1:B6)

    Jak odejmować kolumny w programie Excel

    Aby odjąć 2 kolumny wiersz po wierszu, napisz formułę minus dla najwyższej komórki, a następnie przeciągnij uchwyt wypełnienia lub kliknij dwukrotnie znak plusa, aby skopiować formułę do całej kolumny.

    Jako przykład odejmijmy liczby w kolumnie C od liczb w kolumnie B, zaczynając od wiersza 2:

    =B2-C2

    Ze względu na użycie względnych odniesień do komórek, formuła dostosuje się prawidłowo dla każdego wiersza:

    Odejmowanie tej samej liczby od kolumny liczb

    Aby odjąć jedną liczbę od zakresu komórek, wpisz tę liczbę w jakiejś komórce (F1 w tym przykładzie) i odejmij komórkę F1 od pierwszej komórki w zakresie:

    =B2-$F$1

    Kluczowym punktem jest zablokowanie odwołania do komórki, która ma być odejmowana, za pomocą znaku $. Tworzy to bezwzględne odwołanie do komórki, które nie zmienia się bez względu na to, gdzie formuła jest kopiowana. Pierwsze odwołanie (B2) nie jest zablokowane, więc zmienia się dla każdego wiersza.

    W efekcie w komórce C3 będziesz miał formułę =B3-$F$1; w komórce C4 formuła zmieni się na =B4-$F$1 itd:

    Jeśli konstrukcja twojego arkusza nie pozwala na umieszczenie dodatkowej komórki na liczbę do odjęcia, nic nie stoi na przeszkodzie, abyś zakodował ją bezpośrednio w formule:

    =B2-150

    Jak odjąć procent w programie Excel

    Jeśli chcesz po prostu odjąć jeden procent od drugiego, dobrze już znana formuła minusowa zadziała jak należy.Na przykład:

    =100%-30%

    Możesz też wpisać procenty do poszczególnych komórek i odjąć te komórki:

    =A2-B2

    Jeśli chcesz odjąć procent od liczby, tj. zmniejszenie liczby o procent , to skorzystaj z tego wzoru:

    = Numer * (1 - %)

    Na przykład, oto jak możesz zmniejszyć liczbę w A2 o 30%:

    =A2*(1-30%)

    Możesz też wprowadzić wartość procentową do pojedynczej komórki (powiedzmy B2) i odwołać się do tej komórki za pomocą odwołania bezwzględnego:

    =A2*(1-$B$2)

    Więcej informacji znajdziesz w rozdziale Jak obliczyć procent w programie Excel.

    Jak odejmować daty w programie Excel

    Najprostszym sposobem odejmowania dat w Excelu jest wpisanie ich do pojedynczych komórek i odjęcie jednej komórki od drugiej:

    = Koniec_daty - Początek_daty

    Możesz również dostarczyć daty bezpośrednio w swojej formule za pomocą funkcji DATE lub DATEVALUE. Na przykład:

    =DATE(2018,2,1)-DATE(2018,1,1)

    =DATEVALUE("2/1/2018")-DATEVALUE("1/1/2018")

    Więcej informacji na temat odejmowania dat można znaleźć tutaj:

    • Jak dodawać i odejmować daty w programie Excel
    • Jak obliczyć dni między datami w programie Excel

    Jak odjąć czas w programie Excel

    W podobny sposób zbudowana jest formuła odejmowania czasu w Excelu:

    = Koniec_czasu - Początek_czasu

    Na przykład, aby uzyskać różnicę między czasami w A2 i B2, użyj tego wzoru:

    =A2-B2

    Aby wynik wyświetlał się poprawnie, należy pamiętać o zastosowaniu formatu Czas do komórki formuły:

    Ten sam rezultat możesz osiągnąć, podając wartości czasu bezpośrednio w formule. Aby Excel poprawnie rozumiał czasy, użyj funkcji TIMEVALUE:

    =TIMEVALUE("16:30")-TIMEVALUE("12:00")

    Więcej informacji na temat odejmowania czasów można znaleźć w:

    • Jak obliczyć czas w programie Excel
    • Jak dodać & odjąć czas, aby pokazać ponad 24 godziny, 60 minut, 60 sekund

    Jak wykonać odejmowanie macierzy w programie Excel

    Załóżmy, że masz dwa zestawy wartości (matryce) i chcesz odjąć odpowiednie elementy zestawów, jak pokazano na poniższym zrzucie ekranu:

    Oto jak możesz to zrobić za pomocą jednej formuły:

    1. Wybierz zakres pustych komórek, który ma taką samą liczbę wierszy i kolumn jak twoje matryce.
    2. W wybranym zakresie lub na pasku formuły wpisz formułę odejmowania macierzy:

      =(A2:C4)-(E2:G4)

    3. Naciśnij Ctrl + Shift + Enter, aby uczynić go formułą tablicową.

    Wyniki odejmowania pojawią się w wybranym zakresie. Jeśli klikniesz dowolną komórkę w wynikowej tablicy i spojrzysz na pasek formuły, zobaczysz, że formuła otoczona jest nawiasami klamrowymi {curly braces}, co jest wizualnym oznaczeniem formuł tablicowych w Excelu:

    Jeśli nie lubisz używać formuł tablicowych w swoich arkuszach, to możesz wstawić normalną formułę odejmowania w lewej górnej komórce i skopiować ją w prawo i w dół do tylu komórek, ile twoje matryce mają wierszy i kolumn.

    W tym przykładzie moglibyśmy umieścić poniższą formułę w C7 i przeciągnąć ją do kolejnych 2 kolumn i 2 wierszy:

    =A2-C4

    Ze względu na zastosowanie względne odniesienia do komórek (bez znaku $), formuła dostosuje się na podstawie względnej pozycji kolumny i wiersza, w którym jest kopiowana:

    Odejmij tekst jednej komórki od innej komórki

    W zależności od tego, czy chcesz traktować wielkie i małe litery jako takie same lub różne, użyj jednej z poniższych formuł.

    Formuła odejmowania tekstu z uwzględnieniem wielkości liter

    Aby odjąć tekst jednej komórki od tekstu w innej komórce, użyj funkcji SUBSTITUTE, zastępując tekst do odjęcia pustym łańcuchem, a następnie TRIM dodatkowe spacje:

    TRIM(SUBSTYTUT( pełny_tekst , tekst_do_subtrakcji ,""))

    Z pełnym tekstem w A2 i podciągiem, który chcesz usunąć w B2, formuła idzie w następujący sposób:

    =TRIM(SUBSTITUTE(A2,B2,""))

    Jak widać, formuła działa pięknie dla odejmowania podłańcucha od początku i od końca ciągu:

    Jeśli chcesz odjąć ten sam tekst od zakresu komórek, możesz "twardo" zakodować ten tekst w swojej formule.

    Jako przykład, usuńmy słowo "Jabłka" z komórki A2:

    =TRIM(SUBSTITUTE(A2, "Apples",""))

    Aby formuła zadziałała, należy dokładnie wpisać tekst, łącznie z obudowa znaku .

    Formuła niewrażliwa na wielkość liter do odejmowania tekstu

    Ta formuła opiera się na tym samym podejściu - zastąpieniu tekstu do odjęcia pustym ciągiem. Ale tym razem będziemy używać funkcji REPLACE w połączeniu z dwiema innymi funkcjami, które określają, od czego zacząć i ile znaków zastąpić:

    • Funkcja SZUKAJ zwraca pozycję pierwszego znaku do odjęcia w oryginalnym łańcuchu, ignorując wielkość liter. Liczba ta trafia do start_num argument funkcji REPLACE.
    • Funkcja LEN znajduje długość podłańcucha, który należy usunąć. Liczba ta trafia do num_chars argument REPLACE.

    Pełna formuła wygląda następująco:

    TRIM(REPLACE( pełny_tekst , SEARCH( tekst_do_subtrakcji , pełny_tekst ), LEN( tekst_do_subtrakcji ),""))

    Zastosowany do naszego przykładowego zestawu danych przyjmuje następujący kształt:

    =TRIM(REPLACE(A2,SEARCH(B2,A2),LEN(B2),""))

    Gdzie A2 to oryginalny tekst, a B2 to podciąg do usunięcia.

    Odejmij jedną listę od drugiej

    Załóżmy, że masz dwie listy wartości tekstowych w różnych kolumnach, mniejsza lista jest podzbiorem większej listy. Pytanie brzmi: Jak usunąć elementy mniejszej listy z większej listy?

    Matematycznie zadanie sprowadza się do odjęcia mniejszej listy od większej:

    Większa lista: {"A", "B", "C", "D"}

    Mniejsza lista: {"A", "C"}

    Wynik: {"B", "D"}

    Jeśli chodzi o Excela, to musimy porównać dwie listy pod kątem unikalnych wartości, czyli znaleźć wartości, które występują tylko na większej liście. W tym celu należy użyć formuły wyjaśnionej w Jak porównać dwie kolumny pod kątem różnic:

    =IF(COUNTIF($B:$B, $A2)=0, "Unique", "")

    Gdzie A2 to pierwsze komórki większej listy, a B to kolumna mieszcząca mniejszą listę.

    W efekcie unikalne wartości na większej liście są odpowiednio oznaczane:

    A teraz możesz filtrować unikalne wartości i kopiować je gdziekolwiek chcesz.

    Tak właśnie wygląda odejmowanie liczb i komórek w Excelu. Aby przyjrzeć się bliżej naszym przykładom, zapraszam do pobrania naszego przykładowego skoroszytu poniżej. Dziękuję za lekturę i mam nadzieję, że zobaczymy się na naszym blogu za tydzień!

    Zeszyt ćwiczeń

    Przykłady wzorów na odejmowanie (plik .xlsx)

    Michael Brown jest oddanym entuzjastą technologii z pasją do upraszczania złożonych procesów za pomocą narzędzi programowych. Dzięki ponad dziesięcioletniemu doświadczeniu w branży technologicznej doskonalił swoje umiejętności w programach Microsoft Excel i Outlook, a także w Arkuszach i Dokumentach Google. Blog Michaela jest poświęcony dzieleniu się swoją wiedzą i doświadczeniem z innymi, dostarczając łatwych do zastosowania wskazówek i samouczków w celu poprawy produktywności i wydajności. Niezależnie od tego, czy jesteś doświadczonym profesjonalistą, czy początkującym, blog Michaela oferuje cenne spostrzeżenia i praktyczne porady dotyczące maksymalnego wykorzystania tych niezbędnych narzędzi programowych.