W tym poradniku znajdziesz garść przykładów zaawansowanych formuł, które pokazują, jak wykorzystać funkcje VLOOKUP i SUM lub SUMIF programu Excel do wyszukiwania i sumowania wartości na podstawie jednego lub kilku kryteriów.

Czy próbujesz stworzyć plik podsumowujący w Excelu, który zidentyfikuje wszystkie przypadki jednej konkretnej wartości, a następnie zsumuje inne wartości, które są powiązane z tymi przypadkami? Czy też musisz znaleźć wszystkie wartości w tablicy, które spełniają określony przez Ciebie warunek, a następnie zsumować powiązane wartości z innego arkusza? A może stoisz przed bardziej konkretnym wyzwaniem, takim jak przeglądanie tabeli zfaktur firmy, identyfikując wszystkie faktury konkretnego sprzedawcy, a następnie sumując wszystkie wartości faktur?

Zadania mogą się różnić, ale istota jest taka sama - chcesz wyszukać i zsumować w Excelu wartości z jednym lub kilkoma kryteriami. Jakie wartości? Dowolne wartości liczbowe, jakie kryteria? Dowolne : ) Począwszy od liczby lub odwołania do komórki zawierającej właściwą wartość, a skończywszy na operatorach logicznych i wynikach zwracanych przez formuły Excela.

Czy zatem Microsoft Excel posiada jakąś funkcjonalność, która może pomóc w realizacji powyższych zadań? Oczywiście, że tak! Możesz wypracować rozwiązanie, łącząc funkcje Excela VLOOKUP lub LOOKUP z funkcjami SUM lub SUMIF. Przykłady formuł, które znajdują się poniżej, pomogą Ci zrozumieć, jak działają te funkcje Excela i jak zastosować je do rzeczywistych danych.

Uwaga, są to zaawansowane przykłady, które sugerują, że znasz ogólne zasady i składnię funkcji VLOOKUP. Jeśli nie, to z pewnością warta uwagi jest pierwsza część naszego tutorialu VLOOKUP dla początkujących - Excel VLOOKUP składnia i ogólne zastosowania.

Excel VLOOKUP i SUM - znajdź sumę pasujących wartości

Jeśli pracujesz z danymi liczbowymi w programie Excel, dość często musisz nie tylko wyodrębnić powiązane wartości z innej tabeli, ale także zsumować liczby w kilku kolumnach lub wierszach. Aby to zrobić, możesz użyć kombinacji funkcji SUM i VLOOKUP, jak pokazano poniżej.

Dane źródłowe:

Załóżmy, że masz listę produktów z danymi o sprzedaży z kilku miesięcy, kolumna na każdy miesiąc. Dane źródłowe znajdują się w arkuszu o nazwie Miesięczna sprzedaż :

Teraz chcesz zrobić tabelę zbiorczą z łączną sprzedażą dla każdego produktu.

Rozwiązaniem jest użycie tablicy w 3. parametrze ( col_index_num ) funkcji VLOOKUP w Excelu. Oto ogólna formuła:

Jak widzisz, używamy stałej tablicowej w trzecim argumencie, aby wykonać kilka lookups w ramach tej samej formuły VLOOKUP w celu uzyskania sumy wartości w kolumnach 2,3 i 4.

A teraz dostosujmy to połączenie funkcji VLOOKUP i SUM do naszych danych, aby znaleźć sumę sprzedaży w kolumnach B - M w powyższej tabeli:

=SUM(VLOOKUP(B2, 'Miesięczna sprzedaż'! $A$2:$M$9, {2,3,4,5,6,7,8,9,10,11,12,13}, FALSE))

Ważne! Ponieważ budujesz formułę tablicową, pamiętaj, aby po zakończeniu pisania nacisnąć Ctrl + Shift + Enter zamiast zwykłego naciśnięcia klawisza Enter. Kiedy to zrobisz, Microsoft Excel zamknie twoją formułę w nawiasach klamrowych, jak poniżej:

{=SUM(VLOOKUP(B2, 'Miesięczna sprzedaż'!$A$2:$M$9, {2,3,4,5,6,7,8,9,10,11,12,13}, FALSE))}

Jeśli naciśniesz przycisk Wejdź na stronę klucz jak zwykle, tylko pierwsza wartość w tablicy zostanie przetworzona, co da nieprawidłowe wyniki.

Wskazówka. Możesz być ciekawy, dlaczego formuła wyświetla [@Product] jako wartość lookup w powyższym zrzucie ekranu. To dlatego, że przekonwertowałem moje dane do tabeli ( Wkładka tab> Tabela ). Uważam, że praca z w pełni funkcjonalnymi tabelami Excela i ich uporządkowanymi odwołaniami jest bardzo wygodna. Na przykład, gdy wpisujemy formułę do jednej komórki, Excel automatycznie kopiuje ją w całej kolumnie i w ten sposób oszczędza nam kilka cennych sekund :)

Jak widzisz, korzystanie z funkcji VLOOKUP i SUM w Excelu jest proste. Nie jest to jednak idealne rozwiązanie, zwłaszcza jeśli pracujesz z dużymi tabelami. Chodzi o to, że korzystanie z formuł tablicowych może negatywnie wpłynąć na wydajność skoroszytu, ponieważ każda wartość w tablicy powoduje osobne wywołanie funkcji VLOOKUP. Zatem im więcej wartości masz w tablicy i im więcej formuł tablicowych masz wTwój skoroszyt, tym wolniej działa Excel.

Możesz ominąć ten problem, używając kombinacji funkcji INDEX i MATCH zamiast SUM i VLOOKUP, a kilka przykładów formuł pokażę w następnym artykule.

Pobierz próbkę VLOOKUP i SUM

Jak wykonać inne obliczenia za pomocą funkcji VLOOKUP w Excelu

Przed chwilą omówiliśmy przykład wyodrębnienia wartości z kilku kolumn tabeli lookup i obliczenia ich sumy. W ten sam sposób można wykonywać inne obliczenia matematyczne z wykorzystaniem wyników zwracanych przez funkcję VLOOKUP. Oto kilka przykładów formuł:

Uwaga. Ponieważ wszystkie powyższe formuły są formułami tablicowymi, należy pamiętać o wciśnięciu klawiszy Ctrl+Shift+Enter, aby poprawnie wpisać je do komórki.

Jeśli dodamy powyższe formuły do tabeli "Sprzedaż zbiorcza" z poprzedniego przykładu, to wynik będzie wyglądał podobnie do tego:

Pobierz próbkę obliczeń VLOOKUP

LOOKUP AND SUM - wyszukiwanie w tablicy i sumowanie pasujących wartości

Jeśli parametr wyszukiwania jest tablicą, a nie pojedynczą wartością, funkcja VLOOKUP jest bezużyteczna, ponieważ nie może szukać w tablicach danych. W tym przypadku można użyć funkcji LOOKUP programu Excel, która jest analogiczna do VLOOKUP, ale działa z tablicami, jak również z pojedynczymi wartościami.

Rozważmy następujący przykład, abyś mógł lepiej zrozumieć, o czym mówię. Załóżmy, że masz tabelę, która zawiera listę nazwisk klientów, zakupionych produktów i ich ilości ( Główny stół Masz też drugą tabelę zawierającą ceny produktów ( Tablica poglądowa ). Twoim zadaniem jest stworzenie formuły, która znajdzie sumę wszystkich zamówień złożonych przez danego klienta.

Jak pamiętasz, nie możesz wykorzystać funkcji VLOOKUP Excela, ponieważ masz wiele instancji wartości lookup (tablica danych). Zamiast tego używasz kombinacji funkcji SUM i LOOKUP, jak poniżej:

=SUM(LOOKUP($C$2:$C$10,'Lookup table'!$A$2:$A$16,'Lookup table'!$B$2:$B$16)*$D$2:$D$10*($B$2:$B$10=$G$1))

Ponieważ jest to formuła tablicowa, pamiętaj, aby nacisnąć Ctrl + Shift + Enter, aby ją zakończyć.

A teraz przeanalizujmy składniki formuły, abyś zrozumiał, jak działa każda z funkcji i mógł ją podrasować dla własnych danych.

Odłożymy na chwilę funkcję SUM, bo jej przeznaczenie jest oczywiste, a skupimy się na 3 składnikach, które są mnożone:

1. LOOKUP($C$2:$C$10,'Lookup table'!$A$2:$A$16,'Lookup table'!$B$2:$B$16)

   Ta funkcja LOOKUP wyszukuje towar wymieniony w kolumnie C w tabeli głównej i zwraca odpowiadającą mu cenę z kolumny B w tabeli lookup.

2. $D$2:$D$10

   Ten komponent zwraca ilość każdego produktu zakupionego przez każdego klienta, która jest wyszczególniona w kolumnie D w głównej tabeli. Pomnożona przez cenę, która jest zwracana przez funkcję LOOKUP powyżej, daje koszt każdego zakupionego produktu.

3. $B$2:$B$10=$G$1

   Ta formuła porównuje nazwy klientów w kolumnie B z nazwą w komórce G1. Jeśli zostanie znaleziony mecz, zwraca "1", w przeciwnym razie "0". Używasz go po prostu, aby "odciąć" nazwy klientów inne niż nazwa w komórce G1, ponieważ wszyscy wiemy, że każda liczba pomnożona przez zero jest zerowa.

Ponieważ nasza formuła jest formułą tablicową, iteruje ona opisany powyżej proces dla każdej wartości w tablicy lookup. I wreszcie funkcja SUM sumuje iloczyny wszystkich mnożeń. W sumie nic trudnego, prawda?

Uwaga. Aby formuła LOOKUP działała poprawnie, musisz posortować kolumnę lookup w tabeli Lookup w porządku rosnącym (od A do Z). Jeśli sortowanie nie jest akceptowalne na twoich danych, sprawdź niesamowitą formułę SUM / TRANSPOSE zasugerowaną przez Leo.

Pobierz przykład LOOKUP i SUM

VLOOKUP i SUMIF - wyszukiwanie & sumowanie wartości z uwzględnieniem kryteriów

Funkcja SUMIF programu Excel jest podobna do funkcji SUM, którą właśnie omówiliśmy w ten sposób, że również sumuje wartości. Różnica polega na tym, że funkcja SUMIF sumuje tylko te wartości, które spełniają określone przez użytkownika kryteria. Na przykład najprostsza formuła SUMIF =SUMIF(A2:A10,">10") dodaje wartości w komórkach od A2 do A10, które są większe od 10.

To bardzo proste, prawda? A teraz rozważmy nieco bardziej skomplikowany scenariusz. Załóżmy, że masz tabelę, która zawiera listę nazwisk i numerów ID sprzedawców ( Lookup_table Masz inną tabelę, która zawiera te same identyfikatory i powiązane z nimi dane dotyczące sprzedaży ( Główna_tablica ). Twoim zadaniem jest znalezienie sumy sprzedaży dokonanej przez daną osobę według jej identyfikatora. Przy tym występują 2 czynniki komplikujące:

• Tabela poczty zawiera wiele wpisów dla tego samego identyfikatora w przypadkowej kolejności.
• Nie można dodać kolumny "Nazwiska sprzedawców" do tabeli głównej.

A teraz zróbmy formułę, która po pierwsze znajdzie wszystkie sprzedaże dokonane przez daną osobę, a po drugie zsumuje znalezione wartości.

Zanim zaczniemy na formule, pozwolę sobie przypomnieć składnię funkcji SUMIF:

• zakres - ten parametr nie wymaga wyjaśnień, po prostu zakres komórek, które chcesz ocenić według określonych kryteriów.
• kryteria - warunek, który mówi formule, jakie wartości ma sumować. Może być podany w postaci liczby, odwołania do komórki, wyrażenia lub innej funkcji Excela.
• suma_zakresu - parametr ten jest opcjonalny, ale dla nas bardzo ważny. Określa on zakres, w którym mają być dodawane wartości odpowiednich komórek. Jeśli zostanie pominięty, Excel sumuje wartości komórek, które są określone w argumencie zakres (1. parametr).

Mając na uwadze powyższe informacje, zdefiniujmy 3 parametry dla naszej funkcji SUMIF. Jak pamiętasz, chcemy zsumować wszystkie sprzedaże dokonane przez daną osobę, której nazwisko wpisane jest w komórce F2 w tabeli głównej (proszę zobaczyć obrazek powyżej).

1. Zakres - ponieważ wyszukujemy według identyfikatora osoby sprzedającej. zakres Parametrem dla naszej funkcji SUMIF jest kolumna B w tabeli głównej. Można więc wpisać zakres B:B, lub jeśli konwertujemy dane do tabeli, możemy użyć nazwy kolumny: Main_table[ID]
2. Kryteria - ponieważ mamy nazwiska osób sprzedających w innej tabeli (lookup table), musimy użyć formuły VLOOKUP, aby znaleźć identyfikator odpowiadający danej osobie. Nazwisko osoby jest zapisane w komórce F2 w tabeli głównej, więc wyszukujemy je za pomocą tej formuły: VLOOKUP($F$2,Lookup_table,2,FALSE)

   Oczywiście, mógłbyś wprowadzić nazwę w kryteriach wyszukiwania swojej funkcji VLOOKUP, ale użycie bezwzględnego odniesienia do komórki jest lepszym podejściem, ponieważ tworzy to uniwersalną formułę, która działa dla każdego wprowadzenia nazwy w danej komórce.

3. Zakres sumy - To jest najłatwiejsza część. Ponieważ nasze liczby sprzedaży znajdują się w kolumnie C o nazwie "Sprzedaż", po prostu umieszczamy Main_table[Sprzedaż] .

   Teraz wystarczy złożyć części formuły i Twoja formuła SUMIF + VLOOKUP jest gotowa:

   =SUMIF(Main_table[ID], VLOOKUP($F$2, Lookup_table, 2, FALSE), Main_table[Sales])

   

Pobierz tę próbkę VLOOKUP i SUMIF

Bezformułowy sposób na wykonanie vlookup w Excelu

Na koniec pozwól, że przedstawię Ci narzędzie, które może wyszukać, dopasować i scalić Twoje tabele bez żadnych funkcji czy formuł. Narzędzie Merge Tables dołączone do naszego Ultimate Suite for Excel zostało zaprojektowane i opracowane jako oszczędzająca czas i łatwa w użyciu alternatywa dla funkcji VLOOKUP i LOOKUP Excela i może być bardzo pomocne zarówno dla początkujących, jak i zaawansowanych użytkowników.

Zamiast wymyślać formuły, po prostu określasz swoją główną i dodatkową tabelę, definiujesz wspólną kolumnę lub kolumny i mówisz kreatorowi, jakie dane chcesz pobrać.

Następnie dajesz kreatorowi kilka sekund na wyszukanie, dopasowanie i dostarczenie Ci wyników. Jeśli uważasz, że ten dodatek może okazać się pomocny w Twojej pracy, zapraszamy do pobrania wersji próbnej za pomocą poniższego linku.

Dostępne pliki do pobrania

VLOOKUP z SUM i SUMIF - przykłady formuł (plik .xlsx)

Ultimate Suite - wersja próbna (plik .exe)